Anno Verbi incarnati M^o C^o XXXI^o, ego Wichardus de Anton, cum multis baronibus et amicis meis, VI^to idus marcii, Cluniense capitulum ingressus sum pro confirmanda elemosina patris mei Wichardi, quam ad predictum locum fecerat, ubi et eodem die sepultus est; et cum essem in capitulo, cunctis residentibus, unus ex illis qui testamento patris mei interfuerat, in medio surgens, scilicet Berardus de Baviers, pro se et pro ceteris de ipsa elemosina in auribus cunctorum dixit: Wichardus de Anton, qui defunctus est, nobis audientibus, omnes malas consuetudines quas juste vel injuste requisierat in terra Beati Petri, ubicumque sit, et quas pater ejus in illa non habuerat, omnino guerpivit in manu Stephani, tunc temporis decani de Romano. In eo vero quod guardiam habuerat in hobedientiam de Romano, hoc tantum retinuit filio suo, ut semel et non amplius in anno cum X^cem tantum militibus, ibi veniens reciperetur et hospitium haberet. Quod quidem ea conditione fecit, ne quid plus in ea requirere, vel ipsam obedientiam in aliquo gravare presumeret, et tam a suorum quam ab omnium mortalium infestatione defenderet, nec permitteret ullam personam in eadem requirere guardam aliquam; in his etiam que ad predictam pertinent hobedientiam nihil requireret. Pontius Breisent, Durannus de Sandreans, Willelmus de Leunerias, Stephanus de Barsenens, qui testamento predicti Wichardi interfuerant, sic illum fecisse confirmaverunt. Ad hec ego Wichardus, filius Wichardi de Anton, surrexi, et secundum tenorem horum verborum elemosinam patris mei et testamentum laudando confirmavi, et confirmo. Preterea, pro remissione peccatorum patris mei et pro recompensatione bona malorum que ipse fecerat in terra Beati Petri, concedo monachis Cluniacensibus mansum Mauricii, in parrochia Sancti Pauli positum, ut habeant illum in possessione ex integro et pertineat ad hobedientiam de Romano jure perpetuo, quod pater meus adhuc vivens preceperat. Concedo etiam monachis Sancti Martini Matisconensis molendinarium quod est juxta terram ipsorum in loco qui dicitur Dompera, ad reedificandum sibi molendinum. Factum in Cluniensi capitulo, presidente Adelelmo priore, sub his testibus: S. Wichardi, qui hoc fecit, S. Bornonis Laure, S. Pontii de Palaneres, qui hoc laudantes confirmaverunt. S. Hugonis de Chalmunt. S. Rainaldi de Balgiaco. S. Berardi de Baviers. S. Pontii Breisent. S. Duranni de Sandreans. S. Willelmi de Leunerias, S. Stephani de Barsenens.