† Era M. C. LXVIIII., in temporibus Adonis, episcopi Asturicensis, ecclesie Beate Marie semper virginis ejusdem sedis presulatum obtinentis, orta fuit contentio super ecclesiam de Burbia, Cluniacensibus cum fratribus, qui eam regebant, et qui directum sedis Sancte Marie rebelles injuria contendebant. Unde accidit ut eam interdictam divino misterio, idem episcopus Ado vita dum vixerit et post obitum suum eadem conditione dereliquit. Veniens itaque ego Rodbertus, successor ejus, gratia Dei Asturicensis episcopus, nolens eam impunitatem ita dimittere, cum canonicis nostris in capitulo, misi dompnum Galdricum in questionis causa pro eadem ecclesia, Cluniacensem fratrem, de qua vim patiebamur. His vero finitis jurgiis, per nostram ratiocinationem et suam cognitionem, justo canonum juditio, fedus et censum nostre ecclesie competenter nobis dare firmavit, scilicet VI libras in censu et unum obtimum prandium in nomine ... commitantibus cum ... taturis; similiter et successoribus meis, unoquoque anno, preter archidiaconorum servicium, largiri promisit cetera omnia, decime videlicet offerenda, census, mortuorum obsequia et donationes, et quecumque lucrari potuerint, aliena non sibi addentes jura ad utilitatem sue ecclesie patienter a nobis concessa et firmata, non objurgantes que supra taxavimus, juri suo quieto remaneant, ... clericum qui ibi erit missurus sua manu nobis oblatus, si dignus illam ecclesiam vel aliam retinere fuerit, nostra benedictione nostraque presentia providente sub sua potestate persistat. Ego Rotbertus episcopus, cum nostris canonicis, hanc cartam adfirmamus. Johannes archidiaconus confirmavit. Xemenus archidiaconus confirmavit. Petrus archidiaconus confirmavit. Amedeus archidiaconus confirmavit. Pelagius archidiaconus confirmavit. Conventus canonicorum confirmavit. Facta carta III idus julii. Placitum hoc inter Rotbertum episcopum et Waldricum priorem, ego Petrus, Cluniacensis abbas, neque scivi, neque laudavi.