Petrus, Dei gratia Lugdunensis archiepiscopus et apostolicæ sedis legatus, Petro, Cluniacensi abbati, ejusque successoribus et toti conventui in perpetuum, salutem. Quoniam ad nos pertinet, ut ea quæ sunt sub cura nostra sub sollicitudine habeamus, idcirco monasterium Sancti Rimberti religione et omni bono tam spirituali quam corporali destitutum consilio religiosorum virorum tibi, Petre, Cluniacensis abbas, omnibusque successoribus tuis, tam intus quam extra ordinandum committimus atque donamus. Abbatem namque quem ipse volueris, semper ibidem pones et cum tibi videbitur removebis, aliumque qui utilior ibi fuerit subrogabis. Qui quidem more solito a nobis benedictionem suscipiet, et reverentiam debitam exhibebit. Ut autem cautius ibi religionis integritas conservetur, interdicimus ne aliquis monachorum futuris unquam temporibus a loci illius abbate benedictionem accipiat aut ipsi professionem faciat; sed vel de Cluniaco illuc monachi mittentur, vel ad idem monasterium Sancti Rimberti venientes Cluniacensi monasterio professionem faciant, et ab abbate Cluniacensi benedicentur. Hujus rei testes et laudatores sunt domnus Stephanus de Chandiaco, archidiaconus.