Sciant quos scire necesse est, quod ego Ademarus, vicecomes Lemovicensis, dono Deo et sanctis apostolis Petro et Paulo, in manu Philippi, prioris Ventedorensis, mansum de Burrutiaco, et alium mansum de Quinciaco, et alium de Telione, et alium de Angladione, et alium de Rino, et alium de Volta, quos villarios apud Sanctum Bonitum, quos tenent Helias, et Hugo, et Brachiarii, et quoscumque in omni terra nostra servos et ancillas habeo, quamdiu in illa terra habitare voluerint liberi habeantur. Preterea mansum de Fundo et quicquid ad hunc locum et ad loca predicta pertinet, in manu domni P[etri], abbatis Cluniacensis, et in presentia totius conventus, cum se ipso obtulit. Testes sunt hujus rei antequam Cluniacum veniret: Archimbaldus, vicecomes, et uxor ejus, filia predicti vicecomitis, et Bernardus de Marcha, et Helius Morsellus, et Petrus de Monte Luduno, Petrus, abbas Carnotensis et plures alii. Anno ab incarnacione Domini M. C. XXX. VIII^o, regnante Ludovico rege Francorum.