Reverendo patri Dei gratia Cluniacensi abbati P[etro] et sanctissimo conventui Cluniacensi, G[aufridus] eadem gratia dux Normannorum et comes Andegavorum, æternam in Domino salutem. Felicis memoriæ prædecessor noster Henricus, rex Anglorum, centum marcas argenti singulis annis Cluniacensibus fratribus in elemosina dabat; eo autem decedente pro prædictis centum marcis data est terra prædictis fratribus; illam igitur terram Cluniacensi ecclesiæ et fratribus ibidem Deo servientibus jure perpetuo possidendam concedimus. Donationem quoque de terra prædicta ab imperatrice factam laudamus et confirmamus. Testes sunt Hugo, archiepiscopus Turonensis; Paganus de Claravalle; Guido de Sablolio.