Ego Willelmus, Masticonensis comes et Burgundiæ, notum facio cunctis legentibus ista dominum papam Eugenium secundum dedisse domino Petro, Cluniacensi abbati, ejusque successoribus et Cluniacensi ecclesiæ in perpetuum abbatiam de Balma, cum appendiciis suis omnibus, in prioratum. Quod donum ego Willelmus comes, pro salute animæ meæ et parentum meorum, et pro reformatione religionis, quæ in loco illo valde deperierat, mandato jam dicti domini papæ, laudante hoc idem et confirmante Poncia comitissa, uxore mea, et filiis meis Stephano et Gerardo, laudavi, et quantum ad me spectare videtur, in capitulo Cluniacensi, præsente supradicto domino Petro abbate et conventu fratrum plurimo confirmavi. Insuper per me ipsum eundem dominum Petrum abbatem et fratres ejus de monasterio Balmensi investivi, et ad posterorum notitiam cartam hanc sigillo proprio roborari præcepi. Testes laudationis illius, quam in capitulo feci, sunt hii: Guido de Losiaco, Willelmus de Branciduno, Guido de Capella, et duo filii ejus, Bermundus videlicet et Jocerandus, Paginus de Cassiaco, Bernardus Paganus, Stephanus de Basiniaco, Thomas de Marliacho et Stephanus frater ejus. Testes autem investitionis sunt hii: Aimo præpositus Ledonensis, Aimo major, Johannes Conredus, Malaspina, filius comitis. Hæc omnia quæ supra dicta sunt, ego Vilelmus comes feci, salvi omnibus usibus meis et omnibus illis, die illo quo hæc carta facta fuit investitus eram. Acta sunt hæc anno ab incarnatione Domini MCXLVII, Ludovico juniore rege Francorum eunte super Saracenos, cum multa manu comitum et procerum, XVIII kal. julii.