Quoniam quidem in multis terrarum partibus beneficium Cluniacensis ecclesie innotuit, Roscelinus, vicecomes Cenomannis et Sancte Suzanne, in remissione peccatorum suorum et antecessorum suorum dedit et in perpetuum concessit ęcclesie Cluniacensi basilicam de Ponte Novo, cum cymitterio et omnibus appendiciis suis, que sita est supra Sartam, justa castrum Bellimontis, ita [s]cilicet ut omnes homines monachorum ibi accipiant omne servicium christianitatis, tam in vita quam in morte, ibique sepeliantur non solum isti, sed omnes illi qui graciam beatorum apostolorum Petri et Pauli, in quorum honore fondata est basilica, petierint illis qui ibi se contulerint. Concessit itaque monachis Cluniacensibus ibidem Deo servientibus decimum diem omnium reddituum castri Bellimontis et tocius castellanie et duos furnos quos in eodem castro habebat, ita liberos quod certis terminibus per annum ministros mutare poterunt, et de tribus feriis, que apud Pontem Novum in solennitatibus apostolorum Petri et Pauli sunt, unam liberam et inmunem, illam videlicet de morte et aliarum duarum medietatem et decimam omnium reddituum suorum de Anglia, atque quandam medietariam terre apud Locium, ita ut si quis ex supradictis rebus aliquid inde monachis auferret, tantumdem justicie vicecomes ipsis faceret, acsi de suo aliquis raperet. Et si quis baronum suorum terram suam vel vineas, seu edificia sua aut aliud aliquid prefate ęcclesie in elemosinam dare voluerit, hoc idem vicecomes Roscelinus et Ricardus, filius ejus, liberum et inmune fore voluerunt, et quicquid in feodo illorum juste adquirere potuerunt, coram Deo et sanctis apostolis Petro et Paulo, et omnibus sanctis se servaturos, tam ea quam cetera omnia, que ad predictam ecclesiam pertinent, promiserunt. Burgenses seu homines monachorum Pontis Novi, pro nullo forisfacto alicui aliquod jus faciant, nec in curia prioris et si quid de consuetudinibus vicecomitis retinuerint, vel aliud aliquod delictum fecerint, nichil amplius quam xij nummos pro forisfacto vicecomiti aut ejus ministro, reddant. Sed si homicidium ab aliquo predictorum hominum perpetratum fuerit alicubi, quamvis in curia prioris ad jus veniant, tamen de hoc solo vicecomes medietatem habebit, et prior aliam. Si vero alius homo undecumque veniat, et simile opus peregerit, aut etiam majus isto, et infra cymiterium supradictum intrare potuerit, quantumcumque voluerit ibidem morari, salvum eum licebit, et inde aut placitare poterit, aut sub custodia prioris ejusdem loci, de tota terra vicecomitis sanum et incolumem exire licebit. Burgenses autem et homines prioris ita liberos et inmunes concessit, ut in nullo negocio suo pergant, preter causa belli aut causa perdendi castrum, aut causa custodiendi castrum Bellimontis, si homines desint. Sic tamen hoc facere debent, ut idem vicecomes aut senescallus ejus priorem Pontis Novi super hac re suppliciter petendo rogitet. Hanc cartam Constancia, vicecomitissa, precibus donni Stephani, abbatis Cluniacensis, laudavit, et cum liberis suis concessit; et ne oblivioni traderetur, ego Roscelinus, vicecomes, sigilli mei karacthere muniri feci.