Diploma Henrici II, regis Angliæ, quo concedit monachis Cluniacensibus manerium de Leddecumba.
H[enricus], rex Anglie et dux Normannie et Aquitanie, et comes Andegavie, archiepiscopis, episcopis, abbatibus, comitibus, baronibus, justiciariis, vicariis et omnibus fidelibus suis Francis et Anglis, totius Anglie, salutem. Sciatis quod ego concedo et confirmo Deo et ecclesie Sancti Petri Cluniacensis et monachis ibidem Deo servientibus manerium de Leddecumba in perpetuam elemosinam pro salute regis H[enrici], avi mei, et omnium antecessorum meorum et
propria salute mea; quod manerium rex Stephanus dedit et assedit eis pro C. marcis, quas predictus rex Henricus solebat dare annuatim eidem ecclesie Cluniacensi. Quare volo et firmiter precipio, quod predicta ecclesia et monachi idem manerium bene et in pace et libere et quiete et honorifice in perpetuum teneant, cum omnibus pertinentiis suis, in bosco et plano, et pratis et pasturis, et aquis et molendinis et hominibus et tenuris eorum, et cum omnibus libertatibus suis, sicut unquam melius et plenius et liberius tenuit illud rex Henricus in manu sua. Testibus: F[rogero], episcopo Sagiensi; R[oberto], episcopo Nannetensi; Reginaldo, archidiacono Saresburiensi; Nicolao capellano; Ricardo de Hum[et], constabulario; Unfredo de Bohun; Reginaldo de Curtenai; Gilleberto Malet; Stephano de Turonibus; Willelmo de Stut[evilla]; Reginaldo de Paveilli; Willelmo de Ostilli. Apud Chinon.
(Au dos:) De manerio de Lebdecumba.