[Alexander episcopus, servus servorum Dei, delectis filiis Helye abbati Novi Monasterii, ejusque fratribus, tam presentibus quam futuris, regularem vitam professis in perpetuum, salutem.] Ad hoc universalis ecclesie cura a provisore omnium bonorum Deo nobis commissa est, ut religiosas personas diligamus et beneplacentem Deo religionem studeamus modis omnibus propagare. Nec enim Deo gratus aliquando famulatus inpenditur, nisi ex caritatis radice procedens a puritate religionis fuerit conservatus. Oportet igitur omnes christiane fidei amatores religionem diligere, et loca venerabilia cum ipsis personis divino servicio mancipatis attencius confovere, ut nullis pravorum hominum inquietentur molestiis, vel inportunis angariis fatigentur. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et monasterium vestrum, in quo divino estis mancipati obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et presentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quecunque bona Guillelmus, bone memorie, quondam Pitavensis comes, seu fideles alii de suo jure eidem monasterio contulerunt, et in presenciarum idem monasterium juste possidet, sive in futurum racionabiliter poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus hec propriis duximus exprimenda vocabulis: locum ipsum in quo prescriptum monasterium constructum est, com {corr: cum} omnibus pertinenciis suis; ecclesiam Sancti Germani, cum capella leprosorum; ecclesiam Sancti Eparci, ecclesiam de Pectimavia, ecclesiam Sancti Pauli, ecclesiam Sancti Nicholai, ecclesiam de Capella de Moleriis, ecclesiam de Capella Mosterolii, ecclesiam de Chiric, ecclesiam de Lempnia, ecclesiam de Magnic, ecclesiam de Podio, ecclesiam de Amberia, ecclesiam de Benniaco, ecclesiam de Castello Berisii, ecclesiam de Marino, ecclesiam de Faia, ecclesiam de Cormerio, ecclesiam Sancti Saturnini, ecclesiam de Baeth, ecclesiam de Andilliaco, ecclesiam Sancti Vincentii, ecclesiam Sancti Sepulcri, ecclesiam de Sartis, ecclesiam de Benzac, ecclesiam de Vivast, ecclesiam de Albiniaco, ecclesiam de Ruella, capella[m] de Jart, cum omnibus earum pertinentiis. In quibus presbiteri per vos eligantur et diocesanis episcopis presente[n]tur; quibus, si idonei fuerint, episcopi qui curam committant, ut ei quidem de plebis cura, pro rebus vero temporalibus ad monasterium pertinentibus vobis respondeant; quod hoc facere noluerint, subtrahendi eis temporalia, que a vobis tenent, liberam habeatis auctoritate apostolica facultatem; sepulturam quoque ipsius loci vestri et locorum vestrorum in quibus tres aut quatuor ex fratribus vestris habitant, inmunes esse decernimus, ut eorum deliberationi et extreme voluntati, qui se ibi sepeliri deliberaverint, nullus obsistat, salva justicia illarum ecclesiarum a quibus corpora mortuorum assumuntur. Constituimus etiam ut, obeunte abbate, nullus ibi qualibet subreptionis astucia seu violentia preponatur, nisi quem abbas Cluniacensis et successores sui, secundum Dei timorem et beati Benedicti regulam, providerint eligendum; electus autem a Pitavensi episcopo benedicatur, omni professionis exactione postposita. Preterea consecrationes altarium sive basilicarum, ordinationes monachorum vel clericorum, qui ad sacros fuerint ordines promovendi, ab eodem episcopo recipiatis, si quidem catholicus fuerit, ex gratiam atque orationes apostolice sedis habuerit, et ea gratis et absque pravitate aliqua voluerit exhibere: alioquin liceat vobis catholicum quem malueritis adire antistitem, qui nimirum nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Presenti quoque capitulo duximus adjungendum, ut nec eidem episcopo, nec episcopi ministro cuiquam liceat citra nostram vel legati nostri a latere nostro missi licenciam, in locum vestrum temere excomunicationis vel interdictionis proferre sententiam, quatinus ab omni servitii sitis infestatione securi omnique gravamine mundane obpressionis remoti, et in sancte religionis observatione seduli quietique persistatis, nec ulli alii, nisi abbati Cluniacensi, aliqua teneamini occasione subjecti. Nemini quoque liceat sine vestro et diocesani episcopi assensu ecclesiam vel oratorium infra parochiam Novi Monasterii edificare, salvis privilegii[s] Romanorum pontificum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat prefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere seu quibuslibet vexationibus fatigare; sed omnia integra et illibata serventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva nimirum sedis apostolice auctoritate. Si qua igitur in futurum ecclesiastica, secularisve persona hanc nostre constitutionis paginam sciens contra eam temere venire temptaverit, secundo, terciove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sanctissimo corpore ac sanguine Dei et Domini redemptoris nostri Jhesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districte ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jhesu Christi, quatinus et hic fructum bone actionis percipiant et apud dictrictum judicem premia eterne pacis inveniant. Amen. [Ego Alexander, catholice ecclesie episcopus, subscripsi. † Ego Hubaldus, Hostiensis episcopus, ss. † Ego Johannes, presbiter cardinalis SS. Johannis et Pauli tituli Pamachii, ss. † Ego Albertus, presbiter cardinalis tituli S. Laurentii in Lucina, ss. † Ego Johannes, presbiter cardinalis tituli S. Marie, ss. † Ego Petrus, presbiter cardinalis tituli S. Susanne, ss. † Ego Jacinctus, S. Marie in Cosmydin diaconus cardinalis, ss. † Ego Hugo, diaconus cardinalis, ss. † Ego Laborans, diaconus cardinalis, ss. † Ego Rainerius, diaconus cardinalis S. Georgii ad velum aureum, ss. Datum Anagnie, per manum Graciani sancte Romane ecclesie subdyaconi ... notarii, quinto idus februarii, indictione undecima, incarnationis Dominice anno millesimo centesimo septuagesimo septimo, pontificatus vero domini Alexandri pape tertii, anno nono.]