Ego Guillermus, Viennensis et Masticonensis comes palatinus, notum facio omnibus has præsentes litteras inspecturis, me ad petitionem domini Hugonis, abbatis Cluniacensis, et sacri conventus, eis indulsisse, si quid querimoniæ adversus eandem ecclesiam habebam, et si homines mei de la Bazola eos in causam traxerint, quatuor legitimi homines eligentur, a me duo, ab abbate duo, quorum arbitrio stabunt utrinque judicio vel concordia mediante. Si in hominibus meis hoc defecerit, ego eos pro amicis non habebo, nec in terra mea eos receptabo, sed bona fide Cluniacensem ecclesiam contra eos juvabo. Hoc ipsum dictum est de Regnaldo Dalmacii et ceteris hominibus meis. De hiis qui homines mei non sunt, si quis justitiam noluerit accipere ad cognitionem illorum quatuor electorum et Cluniacensem ecclesiam infestare præsumpserit, extunc præfatum monasterium contra malefactorem illum juvabo, nec eum in terra mea receptabo. Insuper in capitulo Cluniacensi, pro Dei amore et salute animæ meæ et antecessorum meorum, juravi me pacem pro posse meo provisurum eidem ecclesiæ et præmissa observaturum. Actum anno incarnati Verbi M. C. nonagesimo nono.