H. Clementis, Parisiensis ecclesie decanus, totumque capitulum, omnibus ad quos presens scriptum pervenerit, eternam in Domino salutem. Notum facimus, quod scriptum autenticum viri venerabilis H., Cluniacensis abbatis, oculata fide inspeximus, cujus tenorem presenti pagine de verbo ad verbum duximus inserendum. Ego frater Hugo, humilis Cluniacensis abbas, notum facio tam presentibus quam futuris, quod cum domus nostra de Ponte Monachorum tot esset debitis honerata, ut per monacum Cluniacensem relevari non posset de facili, nos hac ratione inducti, et domini Philippi, illustris regis Francorum, et venerabilis patris nostri Oct[aviani], Hostiensis episcopi, precibus inclinati, dedimus et concessimus, de assensu sacri conventus Cluniacensis, dilecto clerico nostro Odoni Climent, archidiacono Parisiensi, prefatam domum cum pertinanciis suis tota vita sua pacifice possidendam, hoc modo: divinum officium in ea regulariter et honeste faciet jugiter celebrari, et tres monachos ad minus per quinquennium ab augusto proxime preterito numerandum, et post quinquennium quinque monachos ibi tenebit, quibus omnibus honorifice et regulariter necessaria ministrabit; unus autem horum sive trium sive quinque, quem idem archidiaconus maluerit, quoad spiritualia tantum, prioris geret officium, qui nobis de spiritualibus respondebit, et super statu domus in temporalibus nos singulis annis certificabit. Si vero aliquis monachorum amovendus fuerit, cum hoc nobis innotuerit, ipsum amovebimus et loco ejus alium subrogabimus. Dictus autem archidiaconus infra predicti quinquenii terminum prefatam domum liberare tenetur ab omni debito, videlicet unoquoque istorum quinque annorum de quinta parte totius debiti ad minus, cui eadem domus fuerit obligata et interim pensionem quindecim librarum Parisiensium annuatim; post quinquennium vero deinceps viginti librarum pensionem in nundinis Latiniaci singulis annis nuntio nostro sine aliqua difficultate persolvet. Insuper prefatam domum cum pertinenciis suis tenere debet in bono statu, et edificia reparare et meliorare; homines, possessiones et redditus ecclesie bona fide servare et manutenere pro posse suo debet, nec redditus vel possessiones ecclesie alienare vel alicui dare in feodum vel obligare poterit. Si male alienata, propriis sumptibus pro posse suo revocabit, et omnia honera tam de susceptione abbatis et monachorum Cluniacensium, quam alia ad domum pertinentia substinebit. Quod si idem archidiaconus habitum religionis assumpserit vel ad pontificatus honorem assumptus, vel viam universe carnis ingressus fuerit, memorata domus, cum omnibus appendiciis, melioracionibus seu adquisitionibus quas ibi fecerit, instauramenta etiam domus, peccudes, animalia, que ibidem habebit, ad nos libere, et absque aliqua contradictione revertentur. Hec omnia predictus archidiaconus se bona fide servaturum prestito corporaliter sacramento juravit; promisit etiam quod ne... sibi occurerint, pro posse suo sicut prior, et filius, et juratus fideliter promovebit. Prefatus igitur Odo, Parisiensis archidiaconus et canonicus et frater noster in capitulo constitutus [superius ex]pressa se concessisse nobis audientibus publice recognovit et requisivit a nobis quod si forte a predictis conventionibus resiliret, ad universa que tenet de nobis convertere nos possemus, quousque super hoc esset ab archidiacono satisfactum. In cujus rei testimonium, ad peticionem ipsius presens scriptum fieri et sigilli nostri fecimus inpressione muniri. Auctum anno incarnati Verbi M^o CC^o primo.