Ego Dur[annus], Dei gratia episcopus Cabilonensis, notum facimus universis, quod cum causa verteretur, ex una parte, inter nos et venerabiles abbatem et conventum Cluniacensem, ex alia, super procurationibus, quas in locis illis que Cluniacenses appellant decanatus petebamus, in viros venerabiles W., priorem Luiniaci, et magistrum M., archidiaconum Flaviniacensem, compromisimus super causa supradicta. Qui, tanquam viri providi et discreti, laboribus et expensis utriusque partis providere cupientes, de consensu parcium, pacem reformaverunt in modum inferius annotatum: Ego frater W., humilis prior Luiniaci, et ego magister M., archidiaconus Flaviniacensis, notum facimus [universis] presentibus et futuris, quod cum essemus arbitri electi ad cognoscendum de causa que vertebatur inter dominum episcopum Cabilonensem, ex una parte, et venerabiles abbatem et conventum Cluniacensem, ex altera, super procurationibus, quas dictus episcopus petebat in illis locis que Cluniacenses decanatus appellant, istis videlicet Sancti Jangulfi, Bellimontis, Julliaci, facti amicabiles compositores, de consensu parcium, cum nondum constaret nobis de jure episcopi vel adverse partis, amicabiliter componendo ita diximus et ordinavimus pro bono pacis, ut abbas et conventus Cluniacenses darent dicto episcopo centum et sexaginta libras Divionensis monete, de quibus idem episcopus acquireret sibi et successoribus suis redditus perpetuo possidendos; ita quod de cetero episcopus vel aliquis successorum suorum, vel aliquis de ecclesia sua, de consensu ipsius in dictis locis nullo unquam tempore aliquam procurationem vel aliquid nomine procurationis possit petere, vel ecclesiam Cluniacensem super hoc molestare, salvo jure episcopali, si quid aliud habet in capellis et capellanis dictorum locorum, salvo etiam jure quod habet in parrochialibus ecclesiis et prioratibus in sua diocesi constitutis. Adjecimus etiam, quod si alterutra parcium a predicta compositione unquam in aliquo resiliret, incideret in penam centum marcarum solvendarum illi parti que composicionem servaret. Si vero (quod absit!) unquam contingeret episcopum Cabilonensem super hoc litem movere, redditus empti de summa pecunie predicta et supradicta pena centum marcarum ab ipso episcopo ecclesie Cluniacensi redderentur, antequam dictus episcopus audiretur. Hanc eandem penam, scilicet centum marcarum, redderet ecclesia Cluniacensis episcopo, si super hoc litem moveret, antequam audiretur. Hanc autem compositionem tam episcopus et capitulum Cabilonense, quam abbas et conventus Cluniacenses in omnibus acceptarunt. Actum anno gracie M^o CC^o nono decimo, mense mayo. Ego Durannus episcopus et capitulum Cabilonense formam pacis antedictam communi consensu et voluntate ratam habentes et gratam, presens instrumentum sigillis nostris duximus roborandum perpetua firmitate duraturum.