In nomine Domini. Amen. Quoniam melius et magis memorie commendantur, que sub testimonio litterarum rediguntur, iccirco {corr: idcirco} notum sit presentibus et futuris, quod cum orta fuisset controversia inter Bracarensem et Cluniacensem ecclesias super ecclesia de Viminario, cum pertinentiis suis, asserente archiepiscopo Bracarensi illam pertinere ad Bracarensem ecclesiam, Cluniacense vero monasterio allegante illam pertinere ad se, ex donatione regum Portugalie; quam donationem Bracharensis archiepiscopus dicebat non valere, etiamsi facta fuisset, utpote sine consensu Braccarensis ecclesie; post multas commissiones a summis pontificibus delegatis super hoc judicibus destinatas et executiones per eosdem judices pro Bracarensi ecclesia factas, et multas et varias altercationes et allegationes hinc inde propositas, tandem inter dominum Stephanum, archiepiscopum, et capitulum Bracharense, ex una parte, et Thomam, sacristam, et Martinum, visitatores in Ispania, monachos Cluniacenses, et Johannem, camerarium Villefrance, et Stephanum, priorem de Ratis, nomine abbatis et conventus Cluniacensis, ex altera, talis compositio intercessit: videlicet quod archiepiscopus habeat ibi semel in anno procurationem sibi ratione visitationis debitam sufficientem et honestam, et quinque morabatinos pro censu annuatim in festo Sancti Johannis Baptiste, et archidiaconus Bracharensis, qui pro tempore fuerit, habeat similiter procurationem suam, sicut habet in aliis ecclesiis parrochialibus archidiaconatus sui; item tertiam partem mortuariarium, de mobilibus tantum, et vota a rusticis consueta. Item abbas Cluniacensis, vel camerarius de Villafranca, vel visitator qui ex parte Cluniacensis monasterii venerit ad partes illas visitandas, ponat priorem in Viminario perpetuum, qui non removeatur, nisi culpa exigente. Qui si male administraverit vel male vixerit, archiepiscopus debet denuntiare loco in ecclesia de Viminario, et capellanus qui ibi fuerit perpetuus vel clerici ejusdem loci significabunt camerario Villefrance, ut ipse camerarius infra tempus competens prefixum ab archiepiscopo ponat ibi alium priorem et istum revocet ad se. Prior vero de Viminario presentabit capellanum idoneum et perpetuum domino archiepiscopo confirmandum, qui de spiritualibus domino archiepiscopo respondebit. Qui si male vixerit vel negligenter egerit, archiepiscopus, exigente justitia, illum destituat, et alium ad presentationem prioris instituat loco ejus. Et archiepiscopus habebit correctionem in clericos ipsius loci qui deliquerint contra sui ordinis instituta. Item prior, qui ibi pro tempore fuerit, debet venire ad concilium domini archiepiscopi generale, et ibi ejus recipere monita salubria, quantum ad omnia que continentur in hac carta. Et similiter capellanus et clerici cum eo debent venire ad ipsam synodum mon[i]ta salubria recepturi. Et archiepiscopus non debet ipsum priorem vel ejus monachos excommunicare vel suspendere. Si vero prior qui ibi fuerit supradicta noluerit adimplere, archiepiscopus subponat ipsam ecclesiam de Viminario interdicto, et ejus interdictum tam prior quam monachi, quam etiam clerici, observabunt. Ad hoc autem totum adimplendum, et specialiter ad remotionem prioris, si res exigerit, prout superius est dictum, predicti monachi, nomine abbatis et conventus Cluniacensis, obligarunt sex casalia que sunt in villa que vocatur Tralacste, in cauto monasterii, videlicet totam ipsam villam, quia tot tantum sunt ibi casalia. De quibus casalibus, quamdiu prior de Viminario permanserit in contumacia non adimplendo aliquid de supradictis articulis, archiepiscopus recipiat fructus, quos non restituet monasterio de Viminario, etiam post satisfactionem factam; post satisfactione facta restituet tantum ipsa casalia monasterio supradicto. Preterea sciendum est, quod quicquid hactenus actum fuit, sive per violentiam, sive per forciam, sive alio quocumque modo, tam ex parte domini archiepiscopi, quam ex parte Cluniacensis monasterii, totum dimissum est et renunciatum per hanc compositionem factam de beneplacito utriusque partis, et renunciatum est ab utraque parte omnibus instrumentis habitis et habendis, et cassata sunt omnia instrumenta que aliquatenus possent coram domino papa vel aliis judicibus allegari. Et dominus archiepiscopus sub predicto tenore concedit de novo monasterium de Viminario, salvis omnibus juribus supradictis Braccarensis ecclesie, monasterio Cluniacensi in perpetuum possidendum. Debet [etiam] ipse Braccarensis archiepiscopus, qui pro tempore fuerit, commendatos habere, manutenere, et deffendere priorem de Viminario et ipsum locum, et in quibuscunque potuerit adjuvare. Acta sunt hec apud Bracaram, sub era M^a CC^a LX^a V^a, mense novembri. Qui presentes fuerunt ... decanus; magister S., cantor; Jo. Pelagii; magister M., magister scolarum, [N.], archidiaconus; M. Martini, thesaurarius; M. Menendi; Laurencius Gonsalvi; Egeas Fafilus; Dominicus Petri; Aldefonsus Orlorii; Petrus Pelagii; Johannes Petri; magister Johannes et Stephanus Petri, canonici Bracarenses; [N.], judex; Dominicus Suerii, Gunsalvus Menendi, Vincentius Suerii et Dominicus Petri, cives Bracarenses; Johannes Pelagii, clericus; et Johannes monachus, capellanus de Viminario, et multi alii clerici et laici.