Ego Johannes, comes Burgundiæ et Cabilonis, notum facio universis præsentes litteras inspecturis, quod cum discordia verteretur inter me, ex una parte, et venerabilem virum Stephanum abbatem et ecclesiam Cluniacensem, ex altera, tam super debitis judæorum quam super aliis querelis, quæ inter nos usque ad hanc diem emerserant, tandem, mediantibus bonis viris, pacificatum est in hunc modum: Ego siquidem quitavi abbatem et ecclesiam Cluniacensem bona fide, tam super debitis judæorum meorum, quam super omnibus aliis querelis, salvo fundo terræ quem habebam contra ipsos vel habere poteram usque ad præsentem diem. Promisi etiam eis, quod si aliquæ litteræ emanarent de cetero super debitis judæorum vel etiam christianorum tempore compositionis hujus in terra mea non manentium, quæ confectæ fuissent ante istud tempus sive ante istam diem, quod non uterer eis, nec permitterem auctoritate seu vi mea uti contra dictum abbatem et ecclesiam Cluniacensem, nec etiam contra membra ejusdem, nec aliquam possem habere contra eos per illas litteras actionem. Veruntamen si ecclesia Cluniacensis, vel prioratus ejusdem debebant aliquid burgensibus seu hominibus in terra mea manentibus ante tempus vel tempore compositionis hujus, prædicti homines mei nichilominus debitum suum possint requirere et debitores de debito suo eisdem, prout justum fuerit, satisfacere teneantur. Quod ut ratum et firmum permaneat, præsentes litteras sigilli mei munimine roboravi. Actum Trenorchii, die veneris proxima post festum Assumptionis beatæ Mariæ, anno Domini M^o CC^o XXX^o IIII.