Venerabili patri et domino ... Dei gratia tocius ordinis Cluniacensis abbati, viro sanctissimo, domnus Lanfrancus, humilis prior claustralis monasterii Sancti Jacobi de Pontida, Pergamensis diocesis, et boni fratres in eo residentiam facientes, subjectionem omnimodam tam debitam quam devotam. Reverendum domnum Johannem, virum providum et honestum, quem nobis dominum et priorem vestra paternitas destinavit, benigne vidimus et recepimus reverenter, et pro honore vestræ personæ ac tocius ordinis omnem reverentiam quam potuimus eidem summis studiis curavimus exhibere; et si moram in monasterio ipso faceret vel fecisset, in eodem proposito inviolabiliter mansissemus. Sed cum ab ipsius domus habitatione discedens ad vos, ut intelleximus, non reversurus accedat, quia non sit de sua voluntate redire, si de non redeundo poterit ab excellentia vestra veniam impetrare, sanctitati vestræ attentius et humiliter supplicamus, quatenus pro Deo et misericordia, si eum contingeret non redire, nobis providere dignemini de pastore, non permittentes ipsam ecclesiam viduatam, qui sit fama et operibus laudabilis et præclarus, et monasterium ac confratres tam in spiritualibus quam in corporalibus recte provideat et disponat. Cumque monasterium ipsum multis et variis expensarum oneribus aggravetur, tum propter fodra et exactiones immensas quæ nobis cotidie imponuntur, specialiter etiam per apostolicæ sedis in Lombardia legatum, et propter debita gravia imminentia, tum propter guerras undique circumstantes et alia multa inconvenientia, sicut vestra magnitudo cognoscit, talem hic convenit et oportet pastorem habere, cujus vita, scientia et moribus reflorescat, et cujus potentia manifesta et hiis partibus cognoscant, possitque per ejus prudentiam et virtutes sibi commissum officium exercere et ipsum monasterium defendere in suis necessitatibus et tueri. Et quoniam ab omni specie symoniæ cupimus per vestram providenciam præcaveri, vestræ sanctitatis beneficium et auxilium in hoc specialiter et misericorditer invocamus, quod huic mortali morbo et insanabili vicio resistatis, ne quis, per interventum precum vel injustas et illicitas expensas (quod absit!), in vestro monasterio de Pontida optineat prioratum: quia si illud aliquo casu (quod avertat Dominus!) eveniret, gravissimum induceret scandalum, et ad confusionem omnimodam monasterii tam in spiritualibus quam in temporalibus sine dubio pertineret. Noverit enim vestra paternitas, quod hic quasi publice sonat et fertur, quod super hoc in hiis partibus facta sunt et fiunt cotidie per aliquos tractamenta, ut non per prudenciam et virtutes dicti monasterii prioratum, sed interventu pecuniæ per pravitatem symoniacam habeant. Et super hoc dominationem vestram duximus humiliter consulendam, quod venerabilem patrem episcopum Briciensem, sicut vestra dignabitur prudencia, consulatis: qui cum vere diligat nomen vestrum ac universum ordinem de Cluniaco, et istarum partium condicionem agnoscat, maxime vestri monasterii de Pontida, in quo multa bona operatus est, et cui multa servicia, commoditates et utilitates dignoscitur contulisse, paternitati vestræ consulet bona fide de eo quod ad honorem Dei vestræque personæ et tocius ordinis, dante Domino, pertinebit, sicut firmiter credimus et speramus. Habituri etiam super hoc, sicut vestra dignabitur magnitudo, consilium a reverendo viro camerario vestro in Lombardia vicario constituto; qui et ipse secundum noticiam in partibus istis habet, consilium rectum dabit, et super eo conscienciam illaesam et puram habebit, si paternitati vestræ placuerit quod priorem de istis partibus habeamus, et de partibus vestris nobis pastorem non duxeritis transmittendum. Et insuper, pater sancte, cum per prudentiam præfati episcopi Briciensis sit nostrum monasterium relevatum et adhuc oporteat relevari, sanctitati vestræ attencius supplicamus, quatenus pro Deo et pietate vestra ad ipsum vestrum nuncium dirigatis, ut super factis ipsius monasterii provideat diligenter, nec ipsum gravet onus nostrum suis humeris sustinere, nobisque more solito consulere ac juvare dignetur, ut adjutorium et favorabile consilium a Deo et ipsius prudentia cognoscamus, et per ipsum ab arduis et imminentibus necessitatibus in quantum fieri poterit liberemur, adjungentes etiam supplicationibus nostris quod in favorem vestri monasterii de Pontida excellenciæ vestræ videbitur adjungendum. Et quia propter seditiones et guerras litteræ clausæ in hiis partibus deferri non possunt, has litteras, quas vestræ magnitudini destinamus, apertas dimisimus sigillo conventus monasterii sigillatas.