In nomine Domini nostri Jhesu Christi. Amen. Anno nativitatis ejusdem millesimo ducentesimo quadragesimo quinto, pontificatus domini Innocentii pape quarti anno tertio, indictione tertia, mense julii, die octavodecimo, nos magister Gaufridus, prior Podioleni, monachus ordinis Cluniacensis, et nos magister Petrus de Castris, prior de Siura, monachus Sancti Egidii, electi arbitri arbitratores, laudatores, sententiatores, statutores, ordinatores ac amicabiles compositores a domino Willelmo, abbate Cluniacensi, pro se et monasterio suo, ex parte una, et a domino Pontio, abbate monasterii Sancti Egidii, Nemausensis diocesis, pro se et monasterio suo, ex altera, super omni subjectione, visitatione, correctione, reformatione, procuratione, reverentia, de abbate assumendo, de omnibus jurisdictionibus et aliis prout in instrumento compromissi per manus Noclerii, scriniarii, confecto, plenius continetur, sub pena in compromisso adjecta, laudamus, arbitramur, sententiamus, statuimus ac amicabiliter ordinamus, ut abbas Cluniacensis possit in monasterio Sancti Egidii per se tantum visitare, et hoc cum opus fuerit per evidentem ordinis monastici in monasterii Sancti Egidii lesionem. Item laudamus, arbitramur, sententiamus, statuimus ac amicabiliter ordinamus, ut abbas Cluniacensis tenore suprascripto incorrectos possit in capitulo Sancti Egidii corrigere fratrum excessus secundum conditionem loci, et hoc tamtum ad clamorem alicujus monachi Sancti Egidii in capitulo coram omnibus factum vel ad clamorem abbatis, si ipse excessum viderit; possit etiam reformare observantiam ordinis in regularibus officinis, scilicet oratorio, capitulo, dormitorio, refectorio et claustro, cum concilio tamen et assensu abbatis Sancti Egidii, et majoris ac sanioris partis capituli ipsius. Item laudamus, arbitramur, sententiamus, statuimus ac amicabiliter ordinamus, ut quotienscumque abbas Cluniacensis tenore suprascripto ad monasterium Sancti Egidii venerit, cum suis honorifice procuretur, processionaliter recipiatur, ac honeste tractetur in necessariis et regularibus officinis, ita tamen quod semel processionaliter receptus unica processione quamdiu vixerit sit contentus; defuncto vero vel remoto Sancti Egidii abbate, vel ad alium locum transmigrante, si fratres monasterii Sancti Egidii pro abbate ad aliud monasterium transierint, de nullo alio preterquam de Cluniacensi monasterio ipsis liceat assumere abbatem. Item laudamus, arbitramur, sententiamus, statuimus ac amicabiliter ordinamus, ut cum abbas Cluniacensis tenore premisso ad monasterium Sancti Egidii venerit, sedeat in sede abbatis Sancti Egidii, scilicet in oratorio, capitulo, refectorio et claustro, et possit facere superius memorata, presente non absente abbate Sancti Egidii, nisi forsan abbas Sancti Egidii post notitiam adventus abbatis Cluniacensis in fraudem probabiliter presumptam suam absentiam procuraret, salvo ut abbas Cluniacensis et sui honorifice procurentur. Item laudamus, arbitramur, sententiamus, statuimus ac amicabiliter ordinamus, ut omnia et singula supradicta tenore tamen et modo prescriptis faciat abbas Cluniacensis sine institutionibus et destitutionibus monachorum et personarum monasterii Sancti Egidi, et sine mutatione ipsorum monachorum de loco ad locum et sine qualibet excommunicatione majori vel minori, illis dumtaxat excommunicationum sententiis abbati Cluniacensi concessis, quas beatus Benedictus in regula sua concedit. Item laudamus, arbitramur, sententiamus, statuimus ac amicabiliter ordinamus, ut abbas Sancti Egidii omni casu, exceptis processione, procuratione, sede et reverentia superius scripta, a subjectione abbatis Cluniacensis perpetuo habeatur exemptus; set abbas Cluniacensis ac ejus successores et conventus predictis perpetuo sint contenti, nec occasione vel ratione alicujus juris scripti vel non scripti, privilegii vel conventionis vel cujuslibet alterius juris seu rationis ab abbate et fratribus Sancti Egidii monasterii aliquid ultra predicta ullo umquam tempore petant, cassata qualibet compositione seu conventione super hiis et aliis retroactis temporibus facta, et privilegiis seu indulgentiis in eadem compositione seu conventione cassatis, et abbas ac fratres Sancti Egidii Cluniacensibus non denegent supradicta. Set si qua partium contra omnia predicta vel aliquod predictorum venerit, incidat ipso facto in penam quingentarum marcarum argenti solvendam parti arbitrium servanti, et pena soluta vel non, nichilominus hoc arbitrium, ordinatio seu statutum firmum et stabile tam pro dictis abbatibus quam pro eorum successoribus ac ipsorum conventibus perseveret. Volumus etiam et mandamus utrumque abbatem, ad majorem omnium et singulorum predictorum corroborationem, huic nostre ordinationi sua sigilla et suorum conventuum apponere, et si conventus eorundem vel alterius eorum sigillum proprium vel communem [non habuerit], loco sigilli conventus duorum episcoporum sigilla apponi procurent. Quod arbitrium sponte et incontinenti utraque pars acceptavit et quod arbitrium scriberetur rogavimus per Noclerium, publicum scriniarium, partibus presentibus et consentientibus. Latum est hoc arbitrium et recitatum per dictos arbitros superius nominatos, Lugduni, apud Sanctum Justum, in domo Girini, clerici, coram hiis testibus, scilicet: domino Willelmo de Rossilione, teste; fratre Alberto, teste, et Stephano de Juniaco, procuratore instituto in causa ista ab abbate et conventu Cluniacensi, monachis ejusdem monasterii, teste; domino Bertrando Petri, operario Sancti Egidii, teste; Bertrando de Montiliis, teste; domino Pontio, priore de Cerverio, monachis (sic) Sancti Egidii, teste; Willelmo Rostangni, teste; Johanne Pilia, teste; Ogerio Wasco, testibus; Rostangno de Margaritis, teste; et Bartholomeo Romanno, teste. † Ego frater Benedictus, Dei permissione dictus episcopus Massiliensis, juxta mandatum dictorum arbitrorum, ad preces predictorum abbatum, in hujus rei testimonium sigillum nostrum apponi feci et manu mea suprascripsi. Ego Raimundus, miseratione divina episcopus Nemausensis, juxta mandatum predictorum arbitrorum, ad preces predictorum abbatum, in hujus rei testimonium sigillum nostrum apponi feci, et per Willelmum de Loberia, scriptorem nostrum, subscribi. Ego Noclerius, auctoritate imperiali scrinarius, prolationi hujus arbitrii interfui, et ipsum de utriusque partis consensu scripsi et in publicam formam redegi, et meo signo signavi. (Seing de Noclerius).