Nos S[eguinus], miseratione divina Matisconensis ecclesie minister humilis, notum facimus universis, quod nos in venerabiles viros dominum Guidonem de Seniciaco, archidiaconum Cabilonensem, et magistrum Petrum de Sancto Ypolito, canonicum Lingonensem, de omnibus querelis quas habemus contra. ., abbatem Cluniacensem, inferius annotatis, et de querelis etiam quas idem abbas habet adversum nos ab[invicem] quas i[i]dem arbitri admittandas vel acceptandas duxerint, compromittimus, promittentes bona fide alte et basse quicquid ipsi duo arbitri seu amicabiles compositores, pace vel judicio arbitrati fuerint, ordinaverint vel dixerint, observare inviolabiliter et tenere. Articulus primus est, quod Cluniacenses decimas novalium in parrochia ecclesie Maciaci et in aliis locis, loco et tempore designandis, usurparunt, quod petit episcopus res[ti]tui, et ut de cetero easdem decimas non usurpent. Secundus est, quod ecclesiam parrochialem et cimiterium de Lorduno, abbas Cluniacensis demolitus est, et subversit ipsam ad profanos et privatos usibus deputando. Tertius est in procuratione prioratus Sancti Martini nobis de jure communi competenti et de qua predecessor noster in possessione percipiendi extitit, quod nobis procurationis exibitio denegatur. Quartus est in hoc, quod predecessor istius abbatis in injuriam nostram per secularem potentiam vinum nostrum et bladum asportari fecit et teneri. Quintus est in cauptione et detentione duorum clericorum nostrorum apud Cluniacum, pro executione cujusdam mandati apostolici facienda directorum. Sextus est super augmentatione reddituum ecclesiarum parrochialium in quibus Cluniacenses jus obtinent patronatus, nobis et ipsis ecclesiis a domino papa concessa et per executorem nostrum, quod ipsa augmentatio fieri debeat ecclesiis pronunciata. Septimus est, nam apud Sanctum Johannem de Boscho sex denarii quos ibidem consuevimus recipere censuales, ab ipsis Cluniacensibus non redduntur. Octavus articulus est, quoniam excommunicatos et interdictos a nobis ipsi Cluniacenses ad divina admittunt et tradunt ecclesiastice sepulture. Nonus est sacerdotibus nostris procurationem suam seu convivium in prioratibus et in decanatibus Cluniacensibus haberi debentibus alicubi non prestatur, et si prestatur, hoc fit minus plene. Decimus articulus est, in assignatione locorum ubi sacerdotes domos possint juxta ecclesias suas construere et morari decenter, quoniam assignatio nobis una cum augmentatione reddituum predictorum, ut dictum est, jam concessa est. Undecimus est, de prima et secunda remotione crucum et violencia ibi facta, quas cruces in cimiterio Davaiaci posueramus juxta testimonium proborum virorum qui nobis fines et limites cimiterii ubi cruces ponerentur designabant. Duodecimus est, predecessor istius abbatis archam capellani nostri de Juliaco ab intestato defuncti, cujus arche clavem habebamus, ut de bonis ibidem inventis et aliis nos ad quos spectabat disponeremus secundum quod anime ipsius videremus expedire, fregit vel frangi fecit, et ciphos argenteos et alia bona ibidem reposita occupavit, nec ea postea restituere voluit, pluries requisitus. Datum et actum die lune ante festum ascensionis Domini, anno Domini M^o CC^o LX^o primo.