Ego Guillelmus de Oblato, canonicus Matisconensis et Cabilonensis, notum facio universis presentes litteras inspecturis, quod cum Henricus de Oblato, curatus ecclesie de Lugniaco, viris venerabilibus et religiosis abbati et conventui Cluniacensi imperpetuum vendidisset quicquid ipse tenebat apud Massilliacum et possidebat per se vel per alium vel quasi in terris, pratis, vineis, hominibus, servicii[s], talliis, juribus et rebus aliis universis que erant de feodo dicte ecclesie Cluniacensis, precio centum librarum Cluniacensium et decem librarum Turonensium nomine annue pensionis ad vitam ejus; et ego Guillelmus predictus de Oblato, consanguineus ejus, asse[re]rem ipsas res pro medietate ante dictam venditionem mihi fuisse donatas ab eodem Henrico predicto, abbas et conventus, precibus amicorum meorum intervenientibus, necnon considerat[a] et inspecta utilitate dicte ecclesie sue Cluniacensis, de consensu et voluntate dicti Henrici, ipsam venditionem de omnibus rebus et bonis que habebat vel habere poterat apud Masilliacum, eisdem abbati et conventui ab ipso factam, ut dictum est, mihi et meis heredibus seu successoribus in patrimonialibus bonis imperpetuum remiserunt et quitaverunt precio centum librarum Cluniacensium de quibus ipsis abbati et conventui de viginti quinque libris quas jam solverant dicto Henrico de dicto precio venditionis prefate et de septuaginta quinque libris Cluniacensium memorato Henrico satisfeci in pecunia numerata, et pro solidis Turonensium annue pensionis eidem Henrico quamdiu vixerit persolvendis, retento dictis abbati et conventui et ecclesie sue feodo in rebus predictis et jure feodali, videlicet quod ab ipsis et successoribus eorum, nomine ecclesie Cluniacensis, et ego predictus Guillelmus et mei heredes seu successores in patrimonialibus bonis teneamus in feodum in futurum res predictas; de quibus ego Guillelmus predictus sibi feci homagium et fidelitatem, ad que in posterum faciendum me et meos in re obligo heredes vel successores in patrimonialibus bonis. In recompensationem autem hujus remissionis et quitationis dicte venditionis, ego predictus Guillelmus sibi dictum [homagium] de manso dou Fornel, sito apud Masilliacum, cum suis pertinentiis, appenditiis et juribus omnibus, augmentavi. Que omnia predicta et singula prefatus Henricus de Oblato in bona et sana memoria constitutus, laudavit, approbavit et confirmavit, et omne jus sibi in ipsis rebus competens michi Guillelmo et meis quittavit imperpetuum penitus et remisit predictis, et pensione predicta contemptus existit dictosque abbatem et conventum et eciam Cluniacensem ecclesiam, si, ratione premisse venditionis ab ipso Henrico sibi facte, de rebus predictis ipsi Henrico sunt aut esse possunt aliquatenus obligati, idem Henricus, sciens, prudens et spontaneus, non vi, non metu, nec dolo ad hoc inductus, ab obligatione hujus[modi] pro se et heredibus suis seu successoribus quictavit penitus et obligavit juramento super sancta Dei euvangelia prestito super hiis corporaliter. In cujus rei testimonium ego predictus Guillelmus, Matisconensis et Cabilonensis canonicus, sigillum meum una cum sigillo viri venerabilis et discreti officialis curie Matisconensis, quod supplicavi hiis litteris apponi, presentibus apposui. Et nos officialis Matisconensis, ad supplicationem dictorum Guillelmi et Hanrici, predicta omnia coram nobis confitentium esse vera, presentibus litteris una cum sigillo ipsius Guillelmi sigillum nostrum apponimus in testimonium veritatis. Datum anno Domini M^o CC^o septuagesimo secundo, mense septembris.