Nos Petrus, Dei gratia episcopus Matisconensis, et nos Martinus de Faureis, baillivus Matisconensis, notum facimus universis presentes litteras inspecturis, quod cum controversia et causa verteretur inter illustrem virum Ludovicum, dominum Bellijoci, ex una parte, et venerabiles et religiosos viros abbatem et conventum Cluniacensem, ex altera, super eo videlicet quod dictus Ludovicus, dominus Bellijoci, dicebat se habere et debere habere subventionem, exactionem quamcumque, tailliam seu compleintam in prioratibus, domibus, decanatibus, mansis, tenementis et hominibus ad ecclesiam Clugniacensem medyate vel immediate pertinentibus, sitis et existentibus inter Lygerim et Sagonam, in baronia Bellijoci et extra, in casibus qui secuntur, videlicet si ipsum dominum Bellijoci quemcumque transfretare contingeret, vel uxorem ducere, aut filium vel filiam nuptu collocare; item si contingeret ipsum dominum aliquod conquerementum quocumque modo facere; item cum miles efficeretur: dictis abbate et conventu premissa fieri debere e contrario negantibus. Tandem, post multas altercationes, dicta controversia et causa per manus amicorum pacificata extitit inter partes in hunc modum: quod predictus Ludovicus, dominus Bellijoci, in nostra propter hoc presentia constitutus, omnes subventiones, exactiones quascumque, taillias seu compleintas quas habet vel habere potest et debet, seu petere, exigere et habere posset de cetero, et ejus successores vel heredes, in dictis prioratibus, domibus, decanatibus, mansis, tenementis et hominibus ad ecclesiam Cluniacensem mediate vel immediate pertinentibus, sitis et existentibus inter Ligerim et Sagonam, in baronia Bellijoci et extra, ex causis predictis, nisi illud tantummodo quod peti posset ratione possessionum et tenementorum que ab eo tenentur, eisdem religiosis abbati et conventui et eorum successoribus in perpetuum, nomine ecclesie Cluniacensis, donat, quittat, cedit, concedit, guerpit totaliter et remittit pro quingentis et quinquaginta libris Viennensium, quas dictus Ludovicus confitetur coram nobis se recepisse et habuisse integraliter a predictis abbate et conventu, in bona pecunia numerata. Et si quid dicte res, taillie, subventiones et exactiones donate et quittate valebant seu valent aut valiture sunt in futurum ultra pretium supradictum, totum illud quod plus valent vel valere possunt in posterum donat idem dominus Bellijoci pro se et suis predictis abbati et conventui tanquam bene meritis, ut asserit, et eorum successoribus in perpetuum, donatione facta irrevocabili inter vivos cedit et concedit, guerpit pariter et remittit. Devestit autem se dictus Ludovicus coram nobis de predictis rebus et juribus donatis et quittatis cum earumdem pertinentiis et appenditiis universis, et dictos religiosos investit vel quasi de eisdem in possessionem corporalem et vacuam inducendo, cedens nichilominus et concedens dictis religiosis et suis, etc. Promittens dictus dominus Bellijoci, pro se et suis, bona fide, et per juramentum ab eodem coram nobis super sancta Dei evangelia corporaliter prestitum, supradicta omnia ut dicta sunt superius et expressa contra nobilem mulierem dominam Ysabellam, matrem suam, relictam domini Raynaudi, quondam comitis Forensis, patris sui, et nobilem mulierem dominam Johannam, relictam Guidonis, quondam fratris dicti Ludovici, et comitis Forensis, et etiam contra dominam Blanchiam, relictam domini Guichardi, quondam domini Bellijoci, et contra quascumque alias personas, ecclesiasticas et seculares sepedictis religiosis et eorum successoribus deffendere et garantire, etc. Et pro predictis omnibus, universis et singulis firmiter attendendis et adimplendis, obligat dictus Ludovicus et ypothecat se et suos heredes et omnia bona sua mobilia et immobilia, presentia et futura, dictis religiosis et suis specialiter et expresse. Supponens se et heredes suos et omnia bona sua mobilia et inmobilia, presentia et futura, quoad hec, juridictioni et potestati domini regis et nostre; ita quod nos vel alter nostrum, aut episcopus et baillivus Matisconensis qui pro tempore fuerunt, possimus ipsum et suos heredes compellere et constringere per censuram ecclesiasticam vel per captionem rerum et bonorum suorum ubicumque sint et quecumque, ad tenendum tenorem presentium litterarum, sine advocatione alterius curie sive fori; renuncians idem Ludovicus, etc. In cujus rei testimonium, ad preces et requisitionem dicti domini Bellijoci, nos dictus episcopus sigillum nostrum, et nos dictus baillivus sigillum regis in baillivia Matisconensi, et nos dictus Ludovicus, dominus Bellijoci, presentibus litteris sigillum nostrum duximus apponendum. Nos vero domina Helienor, uxor domini Bellijoci predicti, omnia universa et singula, ut dicta sunt superius et expressa, volumus, laudamus et approbamus, et quicquid juris vel actionis ratione ypothece, dotis vel dotalicii vel quacumque alia ratione habemus vel habere possumus et debemus in premissis, eisdem religiosis et eorum successoribus in perpetuum remittimus penitus et quittamus, juramento a nobis super hoc prestito corporali, et hoc per appositionem sigilli nostri intimamus, data et facta prius nobis expositione romana et gallica ling[u]a omnium premissorum. Datum anno Domini M^o CC^o octogesimo secundo, mense novembris.